STUGGE HERSENS

Zodra je met dromen begint over emigreren naar een ander land, komen er ook veel praktische zaken bij kijken.

Naast het zoeken van een baan ,is ook het leren van een nieuwe taal een must.

Zoveel Noorse cursussen kunnen we in Nederland niet vinden, tot Pieter op internet een cursus vindt in Middelburg.

Dat is ideaal, dichtbij huis en het kan in de avonduren, dat is naast zijn drukke baan erg fijn.

Ook ik besluit op les te gaan, om de taal in Nederland al te leren, lijkt ons noodzakelijk voor we überhaupt kunnen vertrekken.

De lerares is trouwens fantastisch en ze heeft al erg veel mensen begeleid voor het leren van de Noorse taal.

De lessen gaan redelijk ,maar echt heel veel krijg ik niet in mijn hoofd.

We leren ook veel over de geschiednis van Noorwegen, wat voorkennis van het land waar we heen gaan is nooit verkeerd.

Toch wilt het ons nog niet echt lukken, nu heeft Pieter een erg drukke baan en nauwelijks tijd over om iets aan de lessen te doen.

Waarom het mij niet lukt is nog een raadsel? ik wil het zo graag, maar nu is taal nooit mijn sterkste kant geweest.

Zo bel ik nu ook elke week naar mijn schoonvader, of een woord nu met een d, t of dt geschreven moet worden.

Ja, ja het blog komt niet zomaar elke week online, daar gaat eerst nog een grondige keuring aan vooraf.

Dus jullie snappen het wel, dit word nog een flinke klus, maar het is voor een goed doel, dat werkt motiverend.

Pieter besluit voor nu even te stoppen, door de combinatie van Noorse les en zijn lange werkdagen heeft hij geen energie, om ook dit nog in zijn hoofd te stampen .

Volgens Pieter zijn theorie gaat hij het wel leren, als hij eenmaal in Noorwegen is.

Van die uitspraak krijg ik het een beetje op mijn heupen, want overal lees ik, dat je voor een geslaagde emigratie de taal moet kunnen beheersen.

Of nou ja, dat het er voor een groot deel zeker aan bijdraagt.

Vaak krijgen we ook de vraag, hoe het danste Xem gaat ? of we hem ook Noorse les geven?

Na wat rond neuzen op het internet en wat rondgevraagd te hebben is dat niet noodzakelijk bij kinderen en wordt het zelfs een beetje afgeraden .

Nu denken jullie vast waarom, maar het antwoord is eigenlijk vrij makkelijk.

Als wij Xem woorden leren, dan leren wij hem niet gelijk de juiste uitspraak aan, wat natuurlijk logisch is je bent zelf ook nog lerende.

Ik heb er wel slapeloze nachten van gehad, want we nemen Xem mee naar een totaal nieuw land en we brengen hem naar school waar hij niemand kan verstaan.

Nu zijn kinderen net sponzen en ik kan jullie alvast verklappen, het komt goed!

Maar goed wij moeten toch echt iets gaan bedenken , hoe wij onze “stugge hersens” wakker gaan schudden.

Want wat mij nu vooral nog opvalt is, dat het Noors meer op Chinees lijkt voor mij, dus er is echt wel werk aan de winkel.

Ik besluit wel om nog een cursus te gaan zoeken, maar wel 1 die ik online kan volgen, zodat ik er mee door kan gaan als we eenmaal verhuizen.

Wel is er een groot nadeel aan online-les, namelijk je moet over behoorlijk wat discipline beschikken om elke keer tijd vrij te maken en echt te gaan leren en werken.

Nu zou je denken, jullie hebben een super doel in het vooruitzicht, dus dat is makkelijk.

Nou voor iemand die letters, woorden en grammatica net zo moeilijk vindt, als het behalen van een Edison Award is dat echt een opgave, hoe mooi het doel ook is.

Zie het maar als een haat-liefde verhouding, je wilt iets met heel je hart, maar aan de andere kant is het alleen maar stress en ellende.

De cursus die ik vind is super fijn, de mensen zijn erg lief en er is een klik met de medestudenten, dat helpt natuurlijk erg mee.

Tranen rollen regelmatig weleens over mijn wangen tijdens de cursus, maar ook de gedachten; “ik stop ermee” spelen regelmatig een rol in mijn hoofd.

Maar als we de emigratie echt een kans willen geven, is stoppen geen optie.

We leren ons suf en we behalen A1 en A2, super blij mee!

Ja, wat kan je dan?, of misschien moet ik zeggen wat beheers je dan?

De basis, het is echt de basis en ook al hebben we heel veel grammatica gekregen in A2, daar snap ik nog steeds niks van.

Wat eigenlijk van alles het grootste geheim is ,het gewoon gaan doen!

Maar dan moet je toch wel over een behoorlijke drempel heen stappen, kan ik je zeggen.

De aanhouder wint zeggen ze weleens, dat is ook in dit geval waar.

De drempel wordt steeds lager en je durft steeds vaker Noors te praten tegen de mensen hier.

De mensen waarderen het echt, als je het alleen al probeert om Noors te praten .

De e-mails, die je schrijft met bijvoorbeeld de juffen van Xem bestaan ook steeds voor een groter gedeelte uit Noors, we zitten nu op zo’n;” 50% Noors - 50% Engels”.

Zo wordt je inzet toch beloond, je groeit elke keer weer.

Ook in de winkel wordt het steeds iets makkelijker, als ik nu in de supermarkt bij de versafdeling om een vers gebraden kip vraag, kom ik ook echt thuis met kip en niet met een vers gebakken stokbrood.

Bij de tandarts hoef ik niet meer heel nerveus mijn telefoon te zoeken, als iemand tegen me begint te praten.

Je probeert bijvoorbeeld net te doen of je zit te bellen, maar eigenlijk heb je gewoon een gesprek met je zelf, met een telefoon aan je oor.

1 tip zorg dat je telefoon wel op stil staat anders word je echt gebeld en val je door de mand( ik spreek uit ervaring.)

Ik kan je vertellen dat is een stuk relaxter, dan belandt je zo in hele rare situaties.

Die lieve Xem, die kletst al zoveel Noorse woorden, zelfs zijn dromen zijn tegenwoordig in het Noors.

Als wij ’s avonds nog even gaan kijken voor we zelf gaan slapen en je hoort soms wat zachte Noorse woordjes, dan maakt je hart toch een sprongetje.

Ook leert hij nu gelijk de juiste uitspraak en het dialect van hier, dat is soms misschien wel een nadeel, maar voor hem zelf erg makkelijk.

Hij leert op school het Nynorsk en als hij met de kindjes praat is dat ook nog eens het dialect van Aurland .

Het is bijzonder hoe die kinderen een nieuwe taal oppakken en toepassen, als wij ergens heen gaan, is hij soms ons vertaalboek.

Hoewel wij thuis gewoon Nederlands blijven praten met hem, is het zo super schattig om te zien hoe eigen de Noorse taal voor hem wordt, bijvoorbeeld als wij een spelletje spelen, kan hij soms ineens uit het niks in het Noors de vraag stellen.

Pieter en ik hebben echt nog wel een lange weg te gaan, maar de eerste stapjes zijn gezet.

Wat voor Pieter ook een groot nadeel is en zijn Noorse groei wat tegenhoud, is het werk op zijn werk is de gesproken taal Engels.

Handig als je net nieuw bent , maar het komt niet ten goede aan het leren van het Noors.

Zelf blijf ik stug doorgaan met oefenen en heb ik mezelf net weer ingeschreven voor B1, de vervolgstap na A2.

Ook zijn Pieter en ik beiden opgegeven voor een taalcursus hier in Aurland, maar door de corona loopt dat wat vertraging op.

Dus laten we hopen, dat met al die hulpmiddelen onze “stugge hersens” toch wat soepeler worden.