BLIJF ALTIJD JEZELF

In dit blog staat 1 iemand centraal; namelijk Pieter. Ze zeggen weleens, het bloed kruipt waar het niet gaan kan, nou dat is zeker een goede uitdrukking voor hem. Bij het lezen van dit verhaal komen jullie er snel genoeg achter, waarom dat zo goed bij Pieter past. Ik heb het al eens eerder benoemd in de aankondig, dat ik weer wat meer ga proberen te schrijven voor jullie, er zijn namelijk hier al zoveel dingen veranderd. 1 van de dingen die ik wel leuk vind om met jullie te delen is de nieuwe baan van Pieter. Misschien heb ik jullie een klein beetje misleid en dachten jullie, ow hij werkt niet meer tussen het bier ? Nee hoor, dat was een kleine cliffhanger, om jullie nieuwsgierig te maken naar een klein blog van mij, want hij zit nog steeds oud en vertrouwd bij Ægir (de brouwerij.) Hoewel hij wel echt een nieuwe baan heeft bij een ander bedrijf, dat is ook gelijk wat ik bedoelde met de titel van het blog;” het bloed kruipt waar het niet gaan kan.” 1 baan, nee joh, dat is veel te saai, we doen er lekker nog een baantje bij, hoe hard Pieter ook roept dat hij zo ontzettend geniet van het vele male lagere werktempo, hoe harder hij het ook nodig vindt om een extra baan te nemen. Pieter heeft al sinds wij hier zijn gaan wonen altijd erg goed contact gehad met de ondernemers van Fjord Safari. Eigenlijk is hij ook zo begonnen bij Ægir met de afspraak 4 dagen in de brouwerij en dan 1 dag onderhoud aan de boten van hun. Die twee bedrijven zijn een beetje met elkaar verbonden, doordat de eigenaren van de brouwerij ook een aandeel hebben in Fjord Safari Dat sleutelen blijft toch echt een passie van hem, stiekem ook voor mij geen straf, want ik vind het heerlijk als hij thuiskomt, geurend naar olie en lekker zwarte werkhanden. Met alle witte deuren in huis is dat iets minder grappig, maar voor onze relatie top! Regelmatig krijg ik dan ook filmpjes doorgestuurd van de laskapscène, zoals in de film Magic Mike XXLmet (Channing Tatum). Dit schrijf ik met mega rode wangen, maar jullie wilden weer graag eens wat Wendy blogs lezen, nou dan krijgen jullie ze ook helemaal. Mochten jullie nu spontaan die scène op gaan zoeken waar ik het over heb, ga er even lekker voor zitten en wie weet begrijpen sommige van jullie helemaal wat ik bedoel, maar dat is even een kleine aanvulling, waarom ik het zo heerlijk vind, dat die man van mij zo lekker sleutelt. Afgelopen februari komt de vraag, of Pieter het ziet zitten om ook met de boten te gaan varen. Zoals we Pieter allemaal kennen, zegt hij eigenlijk gelijk zonder na te denken; “Ja dat wil ik wel.” Ik ben er iets minder enthousiast over, namelijk 1 van de dingen die Pieter aan Xem en mij heeft beloofd toen we emigreerden was, “dat hij nooit, maar dan ook nooit meer zoveel zou gaan werken als in Nederland en eerlijk gezegd dat bevalt ons erg goed. Xem is er zich soms ineens bewust van, dat hij ook nog een pappa heeft, die mee kan naar de voetbal en de weekenden met ons drietjes zijn heerlijk! We merken dat we eindelijk echt tijd voor elkaar hebben, dus ja of ik dit ook zo een goed idee ga vinden, dat weet ik nog net zo niet. We hebben er wat flinke discussies over en zoeken het een en het ander uit, hoevaak hij gaat varen?, wat komt er allemaal bij kijken?, ga zo maar door. Pieter is mega enthousiast, dat ik hem eigenlijk ook niet wil afremmen, leef je eigen dromen is toch wel iets wat ik super belangrijk vind en het is ook wel erg cool zo scheuren met een ribboot of het fjord. Hij besluit er voor te gaan en dat betekent ook leren, leren, leren, echt veel studieuren, zo’n 200 geloof ik. Het zijn cursussen die online gegeven worden en hij moet twee keer naar Bergen toe. Daar moet hij varen met een best wel grote boot, geheel zelf navigeren met een kaart en bijzondere manoeuvres uitvoeren. Waar Pieter nooit een uitblinker is geweest als het gaat om examens doen, weet hij dit in 1 keer te halen en ik kan jullie vertellen, dit was niet makkelijk, hij heeft er echt even flink voor moeten werken, maar hij doet het en ik ben echt mega trots op hem! Zo gaat het in Mei dan echt gebeuren, zijn eerste toer als gids is een feit, zoals jullie mij ondertussen wel een beetje kennen vind ik het nog spannender dan Pieter zelf. Die blijft altijd zo ontzettend rustig. Zelfs met een vrouw naast hem ,die als een kip zonder kop rond loopt ,weet Pieter de rust te bewaren . Ook al dreun ik vaak nog na in zijn hoofd, geloof me, hoevaak ik al tegen hem heb gezegd, vergeet je stootwillen niet op tijd uit te gooien. Toch zijn soms mijn bemoeienissen niet altijd overbodig, want zo gebeurde het inderdaad 1 keer dat hij ze bijna vergat uit te gooien, maar ineens kwam mijn stem boven drijven, waardoor alles precies goed kwam. Ik bedoel maar, die controledwang kan zomaar ineens je dag redden. Natuurlijk ervaart de van nature super rustig Pieter ook weleens een soort spanningsmomentje, zeker als je van nature geen hele grote prater bent en je dan ineens een groep van maximaal 12 mensen moet vermaken en informeren over een omgeving, waar je zelf nog geen 2 jaar woont. Het gidsen is wel in het Engels, wat voor `Pieter een groot voordeel is, zo kan hij zich extra concentreren op het varen. Zijn eerste ervaringen zijn fantastisch, ik vertel Pieter vaak dat ik waardering krijg van een klant in de kapsalon of feedback, hij is dat daarentegen in zijn vakgebied niet gewend, zo zal een machine na een onderhoudsbeurt echt niet even benoemen hoe plezierig hij het weer vindt, dat zijn lagers weer gesmeerd zijn. Die eerste waarderingen zal Pieter dan ook niet snel vergeten, het werken met mensen bevalt hem eigenlijk beter dan hij had gedacht en zo staat zijn babbel ook niet stil. Hij vertelt ronduit trots over de prachtige omgeving en de dagen vliegen voorbij. Jullie lezen het goed, “dagen”, ja dat gebeurt toch eigenlijk al vrij snel, waar we net zo bang voor waren. Pieter zegt op alle aanvragen ja, zoals we hem kennen als die lieve goede Pieter, die het woordje “NEE” best lastig vind. In de zomermaanden is het erg druk in Flåm en zijn er ontzettend veel toeristen, die een boottocht boeken. Pieter vaart vaak na zijn werkdag bij Ægir en komt dan rond half 9 thuis, en zo ook de weekenden. Dan komt het onderhoud er natuurlijk ook nog bij, dus van de heerlijke rust en tijd met zijn drieën is niet zoveel meer over. Xem kan af en toe even mee aan boord en die geniet met volle teugen, het is dan ook wel erg stoer als allebei de mannen daar zo achter het stuur staan. Voor nu zit het zomerseizoen er gelukkig weer op en heeft Pieter weer veel vrije weekenden en is er weer meer tijd met het gezin. Ook heeft er in huis een grote transformatie plaatsgevonden, zo heeft het gewone klushok een bestemming gekregen, waar Pieter de reparaties van de motoren en andere dingen van de boten thuis kan uitvoeren. Ik hoor jullie nu denken, dat wordt weinig werken maar vast veel laskapavonturen. Ja hij moet ergens die vele werkuren toch compenseren hè, Xem kan hij blij maken met een boottocht, waar hij achter het stuur mag staan, nou mij maakt hij blij met een laskapscène ! Pieter weet wel hoe hij dit moet aanpakken. Mochten jullie deze kant eens opkomen, dan raad ik jullie zeker een tocht met Pieter op de boot aan, eerlijk is eerlijk een ervaring tussen de fjorden vanaf het water is echt magisch!!!