NOORWEGEN

Om half 1 rijden we de boot af.

Daar nog 1 controle van de politie(volgens Xem en Pieter een zeer knappe agente).

Weer onze papieren laten zien, en verteld wat we komen doen ook hier mochten we verder.

Nog steeds een gek idee, dat dit ons land is waar we echt we echt gaan wonen.

Het vakantie gevoel overheerst nog .

Het is ongeveer 2,5 uur rijden voor we in Aurland aankomen.

Wat een rust straalt dit land toch uit .

En Xem die roept maar, wauw kijk eens wat een hoge berg, kijk een waterval, wat veel bossen.

Die oogjes van hem krijgen ineens veel te zien.

Gelukkig dat hij goed reageert op zijn nieuwe omgeving .

We maken even een tussenstop voor wat boodschapjes voor de eerste 2 a 3 dagen.

Na het afrekenen wist ik het gelijk weer.

Ja we zijn in Noorwegen 80,00 euro moest ik betalen.

Ik had alleen boodschappen voor een paar dagen avond eten en wat brood met beleg.

Dat word even wennen.

Maar als de noren het kunnen moet het ons ook lukken.

Toen Pieter tijdens zijn proef week in Februari vroeg aan zijn collega’s hoe doen jullie dat met jullie loon en het leven hier.

Zei iedereen dat het goed te doen was, zolang je vrouw maar niet van internet shoppen houd.

Natuurlijk het zullen de vrouwen wel niet wezen.

Maar het klopt wel ,je levensmiddelen zijn idd duur, verder geef je niet veel geld uit want de natuur kost immers niks.

Als je hier woont, maar ook als je op vakantie bent zijn dat je uitstapjes genieten van de prachtige natuur en wandelingen .

Er valt nog zoveel te ontdekken hier.

We rijden verder na nog een uurtje rijden komen we aan bij het huis.

WAUW!!!, zeiden we alle drie.

Zo dicht bij het fjord het is echt om stil van te worden.

Evan had ons denk ik aan zien komen rijden want die stond al te wachten bij het huis.

Nu is zo een grote auto met aanhanger en een Nederlands kenteken natuurlijk ook niet moeilijk te missen.

Tijd om zenuwachtig te worden was er ineens niet meer, BAM daar stond hij en ik dus ook.

Pieter nam gelukkig het voortouw , maar Evan was gelijk heel vriendelijk en we gaven allemaal een elleboog boks.

Zo doe je dat in corona nu eenmaal als je iemand wilt begroeten, het is gewoon het nieuwe kussen geworden.

Snap nog steeds niet hoe, maar er rolden toch echt wat engelse woorden uit mijn mond nog best vloeiend ook.

En Xem die deed het helemaal vol zelf vertrouwen ,die zei:hi jeg heter Xem.

Wat betekend: Hallo ik heet Xem.

Evan vond het prachtig ,en Xem was helemaal onder de indruk.

Papa zijn baas ontmoeten dat is wel een dingetje hoor.

Ondanks de corona geeft Evan wel een rondleiding en laat het huis zien.

Het is veel groter dan we ooit konden hopen ,en dat uitzicht.

WAUW!!!, iets anders kan je er niet van maken .

Daar gaan wij veel zonsondergangen bewonderen fantaseer ik gelijk.

De mannen gaan uitladen.

ik zet de spullen gelijk in de kamer waar het hoort om wat overzicht te krijgen.

We zijn gesloopt na zo een reis en alle indrukken.

Xem slaapt snel, wat een geluk dat hij nooit moet wennen aan een nieuwe omgeving.

Hij slaapt altijd goed en overal, oké iets langer zou soms best wel mogen.

Vroeg wakker is hij nog steeds, al heeft dat zeker ook positiefs je hebt altijd wat aan je dag.

Zelf heb ik nog noorse les pfff eigenlijk kan ik het na zo reis niet echt meer opbrengen.

Maar ik zet door, het is de laatste les voor het examen van A1 en volg hem toch.

Het is een intensieve dag en we gaan na de les ook lekker ons bedje in.