top of page

NIEUW SPEELGOED

  • Wendy Wisse
  • 24 aug 2020
  • 3 minuten om te lezen

De laatste quarantaine dag is inmiddels aangebroken.

De supermarkt is van deze 10 dagen een heel uitje geworden, wie mag er vandaag heen.

Meestal ben ik de gelukkige die er even op uit mag.

Vrouwen weten nou eenmaal net iets beter wat ze echt nodig hebben.

En komen niet met smeerboter thuis, als je vraagt om boter mee te nemen waar je koekjes mee kan bakken.

Deze keer was het anders, Pieter zou graag willen gaan .

Hij heeft iets nodig, een nieuw soort van speelgoed.

Nu we hier bijna 10 dagen in huis zitten is de irritatie factor te groot geworden, er moet echt iets gaan gebeuren.

Het probleem moet opgelost worden.


Nu de quarantaine ten einde loopt, hebben we ook nog met een heel ander probleem te maken .

Luiheid, in elke vorm aanwezig.

Lang in bed blijven liggen elke ochtend weer, bank hangen, alles kost steeds meer moeite.

En we zijn in de laatste fase beland, ook gelijk de ergste.

De supermarkt is op 450 m van ons huis, ja echt waar het is geen grap 450m!

OkƩ we gaan naar de supermarkt ,kijken of ze het daar verkopen.

Maar wel met de auto zeggen we te gelijk.

Als dat geen toppunt van luiheid is dan weet ik het ook niet meer.

We moeten hard om ons zelf lachen, en maar zeuren over onze aangekomen kilo’s door het niksen.

Wat erg, ik heb zelfs even getwijfeld of ik dit moest delen met onze lieve lezers.

Schaamte!!!

Goede voornemens voor na die 10 dagen zijn er genoeg, we moeten ze straks alleen nog in de praktijk brengen.

Aan ruimte en mooi uitzicht geen gebrek, dan moet sporten vanzelf leuk worden.

Een yoga oefening met uitzicht over het fjord, een mooie wandeling de berg op van 8km naar een waanzinnig uitzicht punt.

Ja, straks zijn er echt geen excuses meer.


Eerst bij de supermarkt kijken, misschien hebben ze het geheime wapen daar wel.

Van alles belandde er in mijn mandje, quarantaine voedsel noemen we het.

Gewoon slecht eten dus .

Denk aan : chips, cola , koekjes, even maakt het dan niks uit dat je 4 euro voor een zak chips betaald.

Je verzint een excuus en je koopt het gewoon.

We zijn nu zoóó zielig nu we 10 dagen thuis moeten zitten.

Het speelgoed voor Pieter lag dan weer niet in het mandje, want dat hadden ze niet.


Dan gaat Pieter op missie.

We hebben een goede bouwmarkt gevonden, 750 m van ons huis.

Ze hebben er van alles van pannen tot boormachines, eigenlijk is het een soort kruising van de blokker en karwei.

Hier moesten ze het hebben .

Pieter blijft lang weg, Xem en ik wachten gespannen in de auto.

Na 5 min nog geen Pieter te zien.

Staat er zo nu een knappe vrouw achter de kassa, dat hij spontaan is gaan flirten in het Noors.

Ja dat zou het kunnen, als je gemiddeld twee minuten langer over een woord na moet denken hoe je iets uitspreekt .

Dan heb je voor de zin: hallo wat heb je een mooie ogen al 10 min nodig.


Ja hoor, na 15 min later komt hij naar buiten, nog net niet rennend.

Die lach op zijn gezicht, dat verraad alles .

Het is gelukt.

Zijn nieuwe speelgoed is binnen, nog in een stijlvolle kleur ook.

Mint groen, ja ik heb even getwijfeld of ik roze zou nemen zegt hij.

Maar gezien dat ik heb meer zal gaan gebruiken, is het de groene geworden.

Ook nog staan twijfelen of ik voor de elektrisch moest gaan, de prijs heeft hem daarvan weerhouden.

Hier zal het ook wel mee lukken, worden gelijk die arm spieren getraind.

Hup eerste wrok-out ligt ook op de loer.


Bij thuiskomst word er gelijk goed gebruik van gemaakt.

Yes, de eerste 5 roept Pieter.

Nooit geweten dat iemand van een vliegenmepper zo gelukkig zou worden.

Ā 
Ā 
Ā 

Recente blogposts

Alles weergeven

1 Comment


pietwisse
Aug 24, 2020

Om je rot te lachen, wat spannend geschreven

Like
Post: Blog2_Post

Subscribe Form

Thanks for submitting!

  • Instagram
  • Facebook

©2020 door Wij emigreren. Met trots gemaakt met Wix.com

bottom of page