HET BELANGRIJKSTE FEEST IN NOORWEGEN
- Wendy Wisse
- 31 mei 2021
- 5 minuten om te lezen
17 Mei, eindelijk mogen we het gaan meemaken, al sinds onze eerste vakantie ervaring in Noorwegen horen we van verschillende mensen, dat je echt eens een17de Mei mee moet maken, dat is “de dag” hier!
We baalden dan vorig jaar ook behoorlijk, dat we later naar Noorwegen gingen vanwege de Corona, zo maakten we het weer niet mee.
Het wachten zou beloond worden, we gaan het feest der feesten meemaken, wat we toen nog niet wisten is, dat de Corona nog steeds volop aanwezig zou zijn, dat er voor zorgt dat we 17 Mei hier nog niet zo gaan beleven zoals het zo moeten, maar uiteindelijk komt het goed.
Heel Noorwegen heeft een vrije dag, behalve de horeca en ziekenhuizen natuurlijk, maar winkels, kantoren, etc., alles is dicht en iedereen kan feesten.
We beginnen de ochtend super relaxt, ook voor Xem geen hectische ochtend stress, dit is al een feest op zich voor ons. De vlaggen worden bij de huizen omhoog gehesen en je krijgt gelijk een feestelijk gevoel.
Toen wij in Nederland onze eerste Noorse les volgden, is ons meerdere malen gezegd; zorg voor een goed pak in je kast, dat heb je 1 keer per jaar sowieso nodig.
We zijn graag een beetje eigenwijs en hebben natuurlijk niet goed geluisterd, als we vervolgens de eerste mensen ons huis zien passeren in mooie jurken en goed zittende pakken, denken we beiden terug aan deze nadrukkelijke woorden van onze lerares.
Even denken we nog dat ze naar een kerkdienst gaan of zo, we hebben er natuurlijk geen idee van wat er precies de bedoeling is op deze dag ?
Wel heb ik me even ingelezen, wat het nu precies inhoudt, voor het eerst in mijn leven open ik Wikipedia en ga ik serieus eens wat informatie opzoeken over het land waar we nu wonen.
Alleen het woord Wikipedia zorgt al voor een complete stressaanval, waarom moet dat allemaal zo moeilijk en ingewikkeld, noem het gewoon;”Het boek van de waarheid.”
Maar goed het lukt me uiteindelijk, zo weet ik nu dat 17 Mei de dag is, waarop Noorwegen in 1814 een grondwet heeft gekregen, misschien moet ik nog even verder onderzoek doen naar “grondwet”, want nu ik het type bedenk ik me;”wat is een grondwet?”
Dat onderzoek moet ik nog uitvoeren, maar ik heb me wel even in ons nieuwe land verdiept en ik ben zeker de beroerdste niet, dus deel ik mijn kennis graag even met mijn lieve lezers.
Noorwegen heeft incl. Spitsbergen een oppervlakte van 385.207km2 en een kustlijn van 25.000 km, ja je leest het goed !!, Noorwegen is na IJsland en Kazachstan het dunbevolktste land van Europa, dat is natuurlijk ook gelijk de reden waarom ik mijzelf hier in Noorwegen geen Sardientje in een blik voel, die ligt te spartelen, happend naar lucht zoals in Nederland, ik bedoel als ik door de Koopgoot loop heb ik bijna een zuurstoffles op mijn rug nodig om te kunnen ademen, nee ik voel mij hier een grote Walvis met veel lucht en ruimte om mij heen.
Nu ik jullie ook wat achtergrondinformatie over ons nieuwe woonland heb kunnen geven, ga ik verder met deze belangrijke dag voor Noorwegen, ik kom erachter dat het normaal gesproken een beetje hetzelfde gevierd word als Koningsdag in Nederland.
Muziek, veel drank, spelletjes voor de kinderen, kanonschoten vroeg in de ochtend.
Dat doet ons trouwens gelijk denken aan het carbidschieten in Serooskerke op Oudjaarsdag.
We hebben er helemaal zin in laat het feest maar beginnen!
Helaas voor ons toch Corona-maatregelen, dat betekent; geen optochten door de straten, geen muziekfeest, geen spelletjes voor de kinderen bij school, zelfs de trein rijdt niet door de straten om de kinderen op te halen.
Desondanks mogen we nog steeds niet klagen als het om Corona gaat en de mensen in het dorp zijn het er dan ook over eens, we gaan “de dag” niet zomaar voorbij laten gaan. Zo gaan de mensen in hun eigen tuinen toch helemaal los en ook wordt het traditionele buffet in het restaurant goed bezocht .
Voor de treinoptocht hebben ze bedacht om een boten optocht op het fjord te doen, zo zit de feeststemming er gelijk goed in.
Ook de traditionele klederdracht ontbreekt dit jaar niet, de ene Bunad ( klederdracht ) is nog mooier dan de andere qua kleur en print.
Het wordt gedragen door jong en oud, nu gaan wij ons daar niet aan wagen, want wij zijn van mening, dat je dan geboren moet zijn in Noorwegen om deze mooie klederdracht te mogen en kunnen dragen.
Het is ook ontzettend duur, zo betaal je voor een echte Bunad makkelijk €3500, vaak hoor je dat het wordt doorgegeven van vader op zoon op kleinzoon of van moeder op dochter op kleindochter, het zijn echte familiestukken.
De mensen die geen Bunad dragen, hebben allemaal mooie jurkjes of pakken aan, een spijkerbroek wordt op een dag zoals deze nauwelijks gedragen.
Gelukkig heeft Pieter wel mooie overhemden in zijn kast hangen en ja we zijn gelukkig nog niet zo ver ingeburgerd, dat we dit al wisten, dus niemand kijkt ons raar aan, als hij in een spijkerbroek verschijnt.
Xem hijsen we ook in zijn beste pak en als ook ik dan nog een jurkje aantrek zijn we er helemaal klaar voor.
We hebben deze dag verschillende uitnodigingen gekregen, niemand wilt dat we onze eerste 17 Mei ervaring alleen moeten beleven, dat is toch zo ontzettend lief, meer dan welkom kan je je dan toch niet voelen.
Als wij niet in een warm liefdevol bad terecht zijn gekomen dan weet ik het niet meer hoor.
We gaan BBQ-en en het is dan gebruikelijk om zelf eten en drinken mee te nemen, in ons geval is drank niet zo moeilijk, Pieter heeft sinds hij in de brouwerij werkt altijd een gevulde koekast en ik maak lekker Saté !!
Het bier valt gelijk in de smaak, de sateetjes is een heel ander verhaal, dat kennen ze niet in Noorwegen en dan is het toch meer een soort van ; wat de boer niet kent, dat eet hij niet, maar als één van de kinderen het toch probeert en enthousiast roept;”dit is super lekker”, blijkt dat de schaal zo leeg is.
Het recept van de marinade wordt dan ook gelijk genoteerd, als wij ze dan uitnodigen om van de zomer op het strand voor ons huis voor een BBQ, zeggen ze dan ook allemaal volmondig; JA!!!
Na het eten is het tijd voor spelletjes, het zijn echt oud Hollandse spelletjes, zo wordt er touw getrokken, spijker slaan is ook een onderdeel, maar ook hoefijzer werpen ontbreekt niet in deze rij.
Pieter weet nog even de show te stelen met zijn jongleer spullen, jong en oud wil het proberen.
We horen overal om ons heen, dat kinderen veel ijs eten op deze dag, er zit dan geen rem op, ze mogen zoveel ijs eten als ze willen.
Daar moeten we nog even aan wennen, als Xem zijn eerste ijsje dan ook al vraagt in de ochtend zeggen wij toch echt nog even;”nee” en als hij dan na twee ijsjes ook nog om een derde vraagt is ook daarop het antwoord;”Nee, zo is het echt wel genoeg hoor Xem!
Ergens snapt hij het niet, op school heeft hij hele andere verhalen gehoord, natuurlijk moet hij deze teleurstelling even verwerken, zodra er dan cola en sinas op tafel komt is de ijs teleurstelling snel vergeten.
Als we de volgende dag van Xem horen, dat de meeste kinderen op hun turflijst wel 6 tot 8 ijsjes op hebben, gaat er een lampje branden; het is echt zo.
Het is echt een soort wedstrijdje, hoeveel ijsjes je dit jaar weer op kunt, als we dat beter hadden begrepen waren wij natuurlijk niet de ouders geweest die zeiden;”nu is het wel genoeg”, 2 ijsjes is niks vergeleken met de rest van zijn klas en wij dachten dat 2 ijsjes op 1 dag al veel was, haha. Dat wij hier nog veel moeten ontdekken en leren zien jullie wel.
We zijn erg blij, dat we eindelijk ons eerste 17 Mei feest hebben kunnen beleven, samen met lieve vrienden om ons heen en als dan volgend jaar hopelijk na de Corona alles weer is toegestaan, hebben we nu alvast even rustig kennis kunnen maken met het;”BELANGRIJKSTE FEEST VAN NOORWEGEN” !!!

Tijdens onze Hurtigruten op de ms “de Lofoten “ hebben we ook het feest van 17 mei meegemaakt. De maaltijden waren nog lekkerder aan boord. Aan de wal naar een kerkje gegaan en een optocht gezien. Iedereen op zijn mooist gekleed in traditionele kostuums zoals je beschrijft. Ook de jeugd. Overal vlaggen en vrolijke mensen. Een ware belevenis!