DE AUTORIT EN DE BOOT

Het is een hele lange rit van ruim 1100 km, we zijn om 22:15 vertrokken dus hebben er wel alle tijd voor.

We kunnen lekker doorrijden en het eerste stuk gaat vrij snel, we besluiten om regelmatig te stoppen.

Voor een paar korte slaapjes van 20 minuten ongeveer.

Het gekke is waar ik normaal niet makkelijk in slaap kan vallen lukt het nu wel elke keer heel makkelijk, de knop omzetten en dan vallen we beide snel in slaap.

Daarna ben je dan weer lekker fris en rijden we weer een stuk verder.

Xem doet het super die klets af en toe wat tussendoor ,maar ook hij slaapt lekker wat uurtjes na elkaar.

Rond een uurtje of 4 waren we wel erg moe en besloten we om een stop van een uur te maken, om even echt wat meer te kunnen slapen.

We slapen weer snel en goed.

Toch is en blijft het best zwaar en vermoeiend, zo een hele nacht doorrijden ,je lichaam heeft toch echt een dag en nacht ritme .

We merken goed dat we alert moeten blijven, en echt moeten stoppen als onze ogen het niet meer trekken en de slaap het overneemt.

Gek genoeg gebeurd dat toch nog best vaak, en zo stoppen we zeker elke 2 uur voor een korte slaap en benen strek stop.

Voor ons vertrek leek het of we tijd genoeg hadden,zo zag het er nu uit dat we het precies zouden halen.

Tussendoor krijgen we 1 controle bij de grens naar Denemarken .

Iedereen moet stoppen en word gecontroleerd ,na de papieren van Pieter zijn contract en ons huurhuis mogen we door rijden.

En ja die lieve Xem wat doet die het goed zeg.

Zonder zeuren of mopperen ondergaat hij de reis prima .

Zoals bij elke vakantie maken we ook nu een tussenstop bij de Mac Donalds,die traditie bij een lange reis houden we er maar in.

Voor Xem is dit elke keer een feestje!!!

We komen rond 5 uur aan bij de boot

Er is nog niemand, wij zijn de eerste het hek is nog dicht en de boot is nog nergens te bekennen.

Rond half 7 is het zover.

We komen natuurlijk met onze Nederlandse auto daar ,ja dat is wel wat vragen waard .

Na onze papieren gezien te laten hebben en te vertellen wat we gaan doen mogen we doorrijden.

Waar het normaal super druk is en alle lijnen volstaan met auto’s, word het terrein gevuld met een auto of 30 en wat vrachtwagens .

BIZAR !!!

Zo word weer eens goed duidelijk hoe het Corona virus het allemaal in de greep houd.

Aan boord is het eigenlijk wel lekker ,zo weinig mensen je hebt goed de ruimte .

Het eten word voor je opgeschept ,maar verder merk je aan boord weinig van het virus, geen mondkapjes of veel gedoe .

We slapen heerlijk .

De boot maakt ook nog een tussenstop bij Stavanger ,daar meert hij aan om half 7 .

Wij hebben pas ontbijt om half 9 dus wij blijven nog lekker even liggen.

We ontbijten op ons gemakje ,we meren rond half 1 aan in Bergen.

Pieter heeft app contact met Evan over waar we straks onze sleutel op moeten halen .

Dan ineens krijg ik toch wel kriebels ,en merk ik dat mijn onzekerheid toeslaat.

Zelfs nu ik het aan het typen ben krijg ik weer een nerveus kriebelend gevoel in mijn buik.

Het gaat echt gebeuren ,dit word zo een grote stap in ons leven.

Jeetje kunnen wij en de vooral de vraag kan ik dit wel spookt door mijn hoofd.

Krijg ik dan nu ook Evan echt te zien ,allemaal dingen waar ik me erg druk overmaak.

HELP!!! Roept alles in mij.

Wat gaat die man van mij denken, Noors kan ik nog niet .

Wat ik wel merk is dat mijn woordenschat erg aan het uitbreiden is, maar hele zinnen praten gaat toch echt nog een stap te ver.

En dan mijn Engels dat is nu ook niet iets waar ik erg goed mee uit de voeten kan.

Dus je snapt het al, complete paniek en chaos.

Op de boot lukt het me nog net om duidelijk te maken wat ik op mijn bordje wil.

Wel kan ik het oproepsysteem goed verstaan en dat is Deens ,nou enige geruststelling gelukkig .

De paniek gevoelens maken ook weer plaats voor rust ,wat ben ik blij en dankbaar dat ik dit avontuur met mijn mannen kan en mag gaan beleven