BRRRR KOUD!!!

We wonen nu op 1 min lopen naar het strand.

Oké in Nederland is dit geen strand, dan zou je het benoemen als picknick plek met een zandbak.

Maar voor hier is het een top locatie en staat het bekend als het strand van Aurland.

Zodra het mooi weer is komt ook iedereen.

Genieten ze massaal van het strand en het water.

Massaal is niet zo als in Zeeland dat het strand vol ligt er zijn iets van 5 a 7 gezinnen.

Ook zijn er vuur een bbq plaatsen, die bij mooi weer zorgen voor de gezellige late uurtjes.

Xem vind het een fijne plek, wij ook je kan er heerlijk zitten en het fjord heeft iets rustgevend.

Water en kinderen dat doet iets, dan wil je er in.

Het was vandaag geen hele warme dag, we liepen dan ook met een jas en lange broek.

Xem heeft zijn laarzen aan, dat is een leuk spelletje net ver genoeg in het water gaan zonder dat je laarzen vol stromen.

Maar dan komt er toch een moment dat je net even over dat randje wilt gaan, kan je nog net iets verder.

Ow nee dat was duidelijk te diep!

Xem schatert van het lachen en zegt mijn laarzen zijn vol met water gelopen.

Geweldig vind Xem het, je snapt we liggen alle drie in een deuk.

Is het koud vraag ik aan Xem, een beetje roept hij maar het plezier overheerst.

Wat is dit genieten even zo met zijn drietjes.

Dan word duidelijk dat wij door Pieter zijn vele en harde werken zulke momenten thuis in Nederland echt wel hebben gemist.

Daardoor vinden we de quarantaine echt helemaal niet zo erg, je hebt echt eens even tijd met en voor elkaar.

Xem blijft in en uit het water lopen en je snapt dat word steeds een stapje verder.

Wat is er nou ook leuker voor een kind dan spelen met water en nat worden met je kleren aan.

En het mag nog ook, wat een feest!

Dan roept hij iets wat ik niet zag aankomen.

Ik zou er wel in willen zwemmen mama, snel loop ik om zijn zwembroek en neem ik een dikke handdoek mee.

Echt, ga je dit echt doen vraag ik aan Xem wetende dat het water best wel koud is.

10 a 12 graden hoorde we later.

Ja natuurlijk zegt hij vol overtuiging.

Hup zwembroek aan, en hij waagt zich aan de eerste stappen.

Xem roept vanuit het water, het is best koud hoor mama zo zonder kleren aan.

We schieten in de lach dat wisten wij natuurlijk al lang.

Hij geeft niet op, een paar keer loopt hij heen en weer steeds een stukje verder.

En dan zegt hij: ik ga het doen, hoor ik ga zwemmen.

Xem neemt een kleine duik, brrrrrrrr zo dat is koud horen we hem nog uitbrengen.

Aan zijn gezicht te zien was het kouder dan hij had gedacht.

Deze poging van zwemmen was voor een kort moment.

Maar het genieten was er niet minder om.

Gelukkig is het niet ver lopen terug naar ons huis .

2 min later staat hij onder een lekkere warme douche.

Dat wil ik nog weleens doen zegt Xem.

Dat komt mooi uit denken wij als de zon schijnt zijn er veel kindjes hier op het strand die zwemmen.

Zo kunnen we gelijk aan ons sociale leven hier gaan werken, en heeft Xem contact met kinderen.

Maar dat is iets voor na de quarantaine tijd.

Voor nu genieten we nog even met zijn drietjes, van deze fijne plek.

Dat het ons is gelukt om deze stap met ons gezin te nemen