OP "MINI VAKANTIE"

Natuurlijk snappen wij, dat jullie vast allemaal kortsluiting krijgen bij het lezen van deze titel.

Vakantie??, hoe dan in deze nare corona-tijd, ik zal het even toelichten in dit nieuwe blog, die jullie nu gaan lezen.

Na Pieter zijn ongelukje van 2 weken geleden, hoorden we dat hij terug moest naar het ziekenhuis in Førde voor een vervolgafspraak, daar zou dan gelijk een brace op maat gemaakt worden.

Een beetje balen was het wel, weer zo een lange autorit.

Eerlijk gezegd moet ik daar nog even niet aan denken, ook zitten we met Xem, ik wil eigenlijk niet weer een beroep op iemand doen om voor hem te zorgen.

We wachten even de afspraak tijd af, wanneer Pieter wordt verwacht in het ziekenhuis, want als de tijd bijvoorbeeld eind de ochtend is dan gaan we het wel redden om op tijd terug te zijn.

Jullie voelen het vast al aankomen, nee dat is inderdaad niet het geval, hij wordt om

13:30 uur op de afdeling verwacht voor de controles en om 14:00 uur op de afdeling voor het maken van zijn brace.

Nu lopen ziekenhuis afspraken vaak een beetje uit, dus verwachten we niet voor

15:00 uur het ziekenhuis weer te verlaten.

Dan moeten we nog 3 uur terugrijden en je weet nooit wat er onderweg gebeurd, dus voor 18:30 uur denken we niet thuis te zijn en om Xem nu vanaf 16:00 tot 18:30 alleen thuis te laten vinden we ook geen fijn idee.

Ik stel aan Pieter voor of het een goed idee is om Xem Dinsdag na schooltijd(13:15 uur) op te halen en dan richting Førde te rijden.

Dan zijn we daar rond 16:30 uur en gaan we lekker wat eten, dan kunnen we even bijkomen van de lange rit in het hotel.

Pieter stemt gelijk toe, 6 uur of langer rijden op 1 dag is voor niemand een fijn idee als je dat niet gewend bent.

Of misschien vertrouwt hij mijn rijkunsten niet meer zo goed na mijn vorige botsing met dat betonnen muurtje, dat blijft voor mij nog even een raadsel, maar het is een heerlijk idee dat ik het rijden kan opsplitsen in 2 dagen.

We sturen gelijk een mail naar de juf van Xem om het verhaal uit te leggen en te vragen of hij Woensdag vrij kan krijgen van school.

Ze snappen het gelijk en vinden het gelijk een goed idee, het is zo fijn dat iedereen hier bekend is met de lange afstanden, die je soms voor iets moet rijden.

We moeten het wel even via de officiële weg netjes aanvragen via de directrice, maar ook daarvan krijgen we dezelfde avond nog een berichtje van dat het totaal geen probleem is.

Als we de volgende dag aan Xem vertellen, dat hij mee mag met ons naar Førde staat hij niet gelijk te springen, die ziet alleen die lange autorit maar voor zich natuurlijk.

Maar als ik vertel dat we er gelijk een “Mini vakantie” van maken is hij al snel overtuigd.

Zo gaan we opzoek naar een hotel, momenteel zijn er niet veel hotels open maar we weten er toch 1 te vinden, we hadden ook hetzelfde hotel kunnen nemen als die ik had geboekt toen Pieter in het ziekenhuis lag, maar dat sluit niet aan bij onze vakantiewensen.

Om heel eerlijk te zijn hebben we maar 1 wens;” een bad”, dat voelt voor ons echt als vakantie en het hotel waar ik heb geslapen heeft geen kamers met een bad, dus ja dat valt af.

We vinden het perfecte hotel en je kan er ook nog eens eten in de avond in het al carte restaurant ,wat ook top is!, door de corona zijn de restaurants gesloten.

Behalve een pizza en fastfood restaurant, die zijn wel open maar eerlijk gezegd houden we daar niet zo van en als je dan toch op vakantie gaat, dan doe je het goed.

Pieter telt de dagen echt af dat zijn gips eraf kan, maar ook tellen we met zijn allen de dagen af, omdat we na lange tijd weer eens even samen weg gaan.

Dan is het zover, Xem mag helpen met het inpakken van de koffer, ja jullie lezen het goed een koffer voor 1 nachtje weg, ik moet er nu zelf ook hard om lachen.

Normaal zijn wij altijd van de rugtassen, maar we willen het vakantie gevoel over de top ervaren, dus die koffer die moet echt mee.

Volgens Xem mag er 1ding echt niet ontbreken op zijn vakantie, want als ik vraag welke knuffels hij echt wilt mee nemen zegt hij; dat vind ik niet zo belangrijk hoor mam, maar de “schoenlepel”, die moet echt mee.

Geen idee waarom? ,maar Xem heeft geleerd op school, zijn schoenen aan te doen met een schoenlepel en sindsdien is het dus een belangrijk ding in zijn garderobe geworden.

Haha, wat een kind hè zelfs op vakantie mag “dat” niet vergeten worden.

In de auto hebben wij ook echt gelijk een vakantie gevoel, we spelen spelletjes zoals; ik zie, ik zie wat jij niet ziet en wie of wat ben ik, de rit gaat daardoor erg snel.

Ook hebben we een fantastisch landschap om doorheen te rijden, het heeft zoveel gesneeuwd, het is echt adembenemend.

Als we bij het hotel aankomen, zien we dat het compleet in de steigers staat, ze zijn het aan het renoveren, dat hebben wij dan weer, wordt je natuurlijk om 07:00uur trillend wakker van alle bouwwerkzaamheden, eigenlijk best vreemd, dat ze dat niet even hebben gemeld bij de reservering, maar goed het neemt gelukkig onze vrolijke vakantie-vibe niet weg.

Xem die wilt voor het eten nog even een duik nemen in het bad, als je dat koppie ziet genieten, dan is het echt begonnen hoor onze ;”Mini vakantie”.

We krijgen echt een heerlijk diner in het restaurant, we komen er achter dat het best wel een gemis is ,als je zolang niet uit eten bent geweest, ook Xem geniet van al het lekkers.

Als we terug op de kamer komen wilt Xem nog een keer in bad, het is zo leuk, wat een plezier hij kan beleven in zo een kleine badkuip, hij roept wel drie keer, dat dit de beste vakantie ooit is, hahaha soms moet ik zo hard om hem lachen.

De nacht is iets minder goed verlopen, het is op hotel kamers altijd zo belachelijk warm, dat echt lekker slapen er niet in zit, maar goed we laten het de pret niet drukken.

Er staat een heerlijk ontbijt op ons te wachten, je weet niet waar je kijken moet, ze hebben van alles.

Van yoghurt, vers fruit tot pannenkoeken, warme broodjes en eitjes met spek, echt alles is er.

We vergeten bijna waarom we hier ook alweer zitten, oh ja Pieter moet zo naar het ziekenhuis, die kan echt niet meer wachten.

Doordat we zo genieten van alles en ook de leuke stad gaat de tijd erg snel voorbij en kunnen we Pieter afzetten bij het ziekenhuis.

Xem en ik gaan wandelen in het park in de buurt, waar nog super veel sneeuw ligt, dus ook hier hebben we de grootste lol, in de stralende zon spelen we in de sneeuw.

Anderhalf uur later is ook Pieter weer bij de auto, met erg goed nieuws gelukkig.

Zijn wond ziet er goed en rustig uit, ze hebben de hechtingen eruit gehaald en hij mag weer langzaam beginnen met werken, ook zal hij na 12 weken weer alles kunnen doen en zal het als het goed is voor 100% herstellen.

Wel moet hij eigenlijk over 2 weken nog een keer terug voor controle, maar als Pieter uitlegt dat hij zover moet rijden, is het gelukkig een super modern ziekenhuis en wordt er een FaceTime gesprek gepland, TOP!!!

Ook al blijft het een erg vervelend ongeval, het lijkt gelukkig allemaal nog goed af te lopen.

Als we aan de terugreis naar huis gaan beginnen, vertellen we Xem dat we nog 1 verrassing voor hem hebben, om de vakantie af te sluiten.

We hebben gezien, dat er ongeveer op de helft van de route een Sushi restaurant open is en laten wij daar nu alle drie dol zijn, dus ja je snappen het al, de perfecte vakantie afsluiter is gevonden.

Xem gaat helemaal stuiteren in de auto als ook hij hoort dat we daar lekker gaan eten.

We genieten dan ook heel bewust van al dat lekkers.

Wij hebben een heerlijke;”Mini vakantie” gehad en gelukkig goed nieuws gekregen van Pieter zijn hand, dus wij gaan als 3 hele blije mensen terug naar Aurland en wat voelt het dan weer heerlijk als je na 3 uur je eigen dorp weer in rijdt.

In koor zeggen wij tegelijk;”wat heerlijk om weer thuis te komen”, dat betekent dat wij hier echt wel heel erg naar ons zin wonen!